Bu metni, bir boğayı güreşten kurtarıp ona dostluk eden Christophe Thomas'ın youtube'taki videosundan aldım. İngilizce alt yazılı video yukarıda ekli.
Bu videoyu bana hatırlatan, İspanya'dan gelen bir haberdi. Güreş sahasında acılar içinde son nefesini vermek üzere olan bir boğanın yanına koşuyor bir aktivist. Son nefesinde ona ömrü boyunca hiç tadamadığı sevgiyi hissettirmek istiyor. Haberin İngilizce metinli haberi bu linkte yer alıyor:
https://goo.gl/ETkuVV
Thomas boğa güreşlerinde matadorların tek yaptıklarının hayvanların belirli özelliklerinden faydalanmak olduğunu anlatıyor. Fadjen adını koyduğu boğanın sevgi dolu yüreğine şahit olmak için videoyu izlemenizi öneriyorum.
"Benim adım Christophe Thomas. Kamyon sürücüsüyüm. 36 yaşımdayım. Brittany'de yaşıyorum, burası boğa güreşlerinin yapılmadığı bir yer.
Ben 7-8 yaşlarımdayken babamla bir pub'a giderdik. Orada, duvarda, büyükçe bir kilimin üzerinde boğa güreşi temalı bir işleme vardı. O sahnede herhangi bir acı olduğunu düşünmemiştim. Sade bir betimlemeydi. Boğa ile oynayan ve hayvanları seven bir adam görüyordum sadece, o resmi seviyordum. Ta ki biri bana o resimde gerçekten ne olduğunu anlattı, ya da ben kendim anladım, tam hatırlamıyorum. Ve kendime sordum: "Hayvanlara böylesi şeyleri nasıl yapabiliriz?"
Kendime bir söz verdim: İleride bu boğayı kurtaracaktım. Yaklaşık 30 yıl sonra bir boğa bulmak için araştırma yaptım, ve şimdi evimde benimle birlikte yaşıyor.
Fadjen yola çıktığı zaman, besici onun Britanny'e doğru geldiğini haber vermek için telefon açtı. Ona Fadjen'in gerçek bir İspanyol boğası mı yoksa kırma mı olduğunu sordum. İki ebeveyninin de İspanyol boğası olduğunu ve bunun kimliğinde yazdığını söyledi. Gerçek bir güreş boğasıydı. Sonra hayvanın davranışları üzerine konuşmaya başladık. Bana bir köpeğim olup olmadığını sordu. Konuyu nereye götürmek istediğini anlamadım ama evet, köpeğim var dedim. "Eğer ona iyi bakarsan, sana köpeğinden daha yakın bir dost olacak." dedi.
Bu sözün üzerine şok oldum. Nasıl hayvanlar olduklarını, aslında tamamen zararsız olduklarını biliyorlar, dedim kendime. Saldırganmış gibi görünmeleri, boğa güreşi için hazırlandıkları sürecin koşullarından kaynaklanıyor. Gizil süreç, görülen şey ile beynin bacaklara potansiyel bir yön değişimi için gönderdiği mesaj arasında cereyan ediyor. Boğalar için bu zaman bir saniyenin yarısı. Bir boğa saldırıya geçtiği zaman, boğa güreşçileri önce sağa sonra hemen sola hareket ediyor. Görmek ve harekete geçmek arasında her zaman gizil bir zaman dilimi vardır. Güreşçiler bunu bilerek hayvanları kandırıyorlar. Onlar kahraman falan değil. Sadece hayvanı çok iyi biliyor ve bu bilgiden yola çıkarak onu kandırıyorlar. İnsanlarsa matadorun hayvanın elinden kaçıp kurtulmayı başardığını düşünüyor. Ama aslında sadece hayvanın o gizil sürecinden faydalanıyor.
Matador hayvanın etrafında döndüğü zaman yine aynı kandırmaca. Burada bir kahramanlık yok. Hayvanın esnek olmadığını, matador aynı mesafede kaldıkça hayvanın ona erişemeyeceğini biliyor.
Boğa güreşi bir sihirbazlık gösterisi gibi, göz aldanması üzerine kurulu. Ve gösterilen her şey sahte, izleyiciler kandırılıyor. Bu sebeple boğa güreşinin iki kurbanı vardır derim: ilki boğalar, ikincisi izleyiciler. Bu tamamen para için yapılan bir şey. Bunun gelenek ile alakası yok, onlar geleneği umursamıyorlar. Gelenek mitini sürdürürken paraları cebe indiriyorlar.
4-5 aylık buzağılar çocukların yetiştirildiği boğa güreşi okullarına gönderiliyorlar. Tam bir katliam. Hayvanın 150-180 kilo olduğunu düşünün. Yaklaşık 45 kiloluk bir çocuk "işini" tam olarak yerine getiremez. Bu yüzden hayvanlar tarif edilemez acılar çekiyorlar.
2 yaşındaki boğalar genç matadorlara veriliyor. 4-5 yaşlarına geldiklerinde hala hayattalarsa, klasik güreş sahalarına veriliyorlar. Boğaların yüzde 95'i insanların gıda tüketimi için kullanılıyor.
Fadjen şimdi 14 aylık, boğa güreşi okuluna verilecek yaşta.
Bence boğa güreşleri kendini yok ediyor. Daha az seyirci var ve insanlar bunun ilginç olmadığını, boğanın acı çektiğini, barbarlığın bir gösteri olamayacağını biliyor. Bazı şeyler değişiyor. Boğa güreşi geçen sene Katalonya'da yasaklandı. Fransa'da Frejus isimli bir şehir de bu yasağı takip etti. Bence diğerleri de zamanla edecek.
Güreş sahasında boğalar neden saldırır?
Öyle ufak yerlerde saklanmalarına ya da kaçmalarına imkan yoktur. Kendilerini güvene almalarının tek yolu, saldırmaktır. Fadjen de ona sarıldığınız zaman güvende hissediyor.
Fadjen ile birlikte yaşamaya başladığımdan beri, bu hayvanların agresif değil uysal ve sevecen olduğunu gösterme şansım oldu. "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder